-
1 διομνυμι
преимущ. med. приносить клятву, клясться(διώμοσεν τὸν αὐτόχειρα δουλώσειν Soph.; διωμόσατο Ῥωμύλον ἰδεῖν εἰς οὐρανὸν ἀναφερόμενον Plut.)
σεμνὸν ὅρκον διομοσάμενος Lys. — дав священную клятву;διομόσασθαί τι Plat. — клятвенно утверждать что-л.;διομόσασθαί τινα Dem. — клясться чьей-л. головой